ORTODONCJA

STOMATOLOGIA Z IMPLANTOLOGIĄ: tel. 501 63 83 74
ORTODONCJA: tel. 512 22 60 50

Leczenie ortodontyczne

W zakres ortodoncji wchodzą: kontrola rozwoju uzębienia i twarzy oraz korygowanie odchyleń we wzajemnym układaniu zębów i kości części twarzowej czaszki.

Piękny uśmiech to marzenie niemal każdej osoby. Często jednak może się on wydawać nieatrakcyjny ze względu na krzywe zęby.

W tej sytuacji warto skonsultować się z lekarzem ortodontą, który zdiagnozuje wadę zgryzu oraz zaproponuje metodę jej leczenia.

Leczenie ortodontyczne może być prowadzone na każdym etapie rozwoju uzębienia, zarówno u dzieci jak i dorosłych.

Leczenie aparatami stałymi

Aparat ortodentyczny stały jest naklejony specjalnym klejem na zęby przez cały okres trwania leczenia. Aparat może być zarówno metalowy jak i estetyczny (kryształowy, porcelanowy). Częścią aktywną jest łuk przymocowany ligaturami (to kolorowe gumki lub metalowe druciki).

Aparat stały jest polecany młodzieży i dorosłym z pełnym uzębieniem stałym.

Aparatami stałymi możliwe jest dokonanie złożonych przemieszczeń zębowych oraz leczenie pomniejszych wad zgryzu.

Leczenie aparatami nakładkowymi (przeźroczystymi)

Leczenie aparatami zdejmowanymi

Są to aparaty samodzielnie zakładane i zdejmowane przez pacjenta. Średni czas noszenia aparatu to 12 – 14 godz./dobę.

Przy dobrej współpracy z pacjentem uzyskuje się oczekiwaną poprawę w zakresie planowanych zmian. Możliwości tych aparatów są jednak ograniczone do korygowania niewielkich nieprawidłowości zębowych oraz wyeliminowania dysproporcji szczęki.

Leczenie aparatem zdejmowanym jest zazwyczaj pierwszym etapem w leczeniu ortodontycznym.

Leczenie z wykorzystaniem Miniimplantów ortodontycznych

Po zakończeniu leczenia w związku ze sprężystością tkanek, zęby mają tendencję do powrotu do ich początkowego położenia. Aby utrwalić i utrzymać wyniki leczenia konieczne jest zastosowanie różnego rodzaju aparatów retencyjnych (retainerów).

W przypadku dolnego łuku jest to stały retainer cienki drucik przyklejany do zębów od strony języka. Jest on niewidoczny i praktycznie niewyczuwalny dla pacjenta.

W górnym łuku jest to specjalna płytka lub szyna retencyjna.